Si është të mbash në bark fëmijën e të famshmëve? Rrëfimi i një nëne surrogate

Phoenix Reum, lindur nga një surrogate për Paris Hilton dhe bashkëshortin e saj Carter, po shijon i lumtur sot krevatin e tij në rezidencën ekstravagante të familjes në një lagje të pasur të Los Anxhelosit.

Por lindja nuk ishte e zakonshme — në vend që të kalonte vetë shtatzëninë, trashëgimtarja zgjodhi të gjente një zëvendësuese për të lindur djalin e saj. Arsyeja, thotë Paris, ishte pjesërisht frika e saj nga lindja. Një skenë në TV e kishte traumatizuar.

Hilton është e fundit nga shumë personazhe të famshëm që janë bërë nëna nëpërmjet surrogacisë, duke bërë jetën e tyre normale pa hequr dorë nga asgjë.

Disa, si Sarah Jessica Parker, Nicole Kidman dhe Priyanka Chopra, janë të hapur për përdorimin e surrogatëve për një ose më shumë nga fëmijët e tyre. Të tjerët, si Naomi Campbell dhe Amber Heard, janë më privatë për mënyrën se si erdhën në jetë foshnjat e tyre.

Sidoqoftë, siç do të dëshmojë një zëvendësuese e të famshmëve, Shanna St Clair, historitë nuk përfundojnë gjithmonë në shkëlqimin e ngrohtë të kënaqësisë reciproke dhe postimeve të lezetshme në mediat sociale.

“Të jesh surrogatë, mund të sjellë gëzim të madh – është e pabesueshme të dish se ke bërë realitet ëndrrën e dikujt dhe ai person ka fëmijën e dëshiruar”, thotë Shanna.

“Po ekzistojnë edhe të gjitha llojet e mundësive që të shkojë keq. Marrëveshja nuk është diçka në të cilën duhet të hyni rastësisht dhe është e rëndësishme që të dy të jeni të qartë në lidhje me saktësisht se çfarë përfshin marrëveshja.’

Nëse do të kishit një embrion rezervë duke pritur në një laborator dhe po kërkoni një grua për të mbajtur fëmijën tuaj, me siguri do të dëshironit dikë si Shanna.

Është parukiere me profesion. Jeton në një fermë në mes të fshatit piktoresk në Pensilvani, ku mban dhi dhe pula.

Pas tre shtatzënive të saj të lehta, të gjitha deri në moshën 30-vjeçare, Shanna lexoi një artikull në një revistë grash rreth betejave të grave jopjellore dhe ndjeu dhembshuri të menjëhershme.

Ajo dhe burri i saj ndërtues Jozefi kishin dy djemtë e tyre dhe një vajzë, por vajza e saj e parë kishte lindur e vdekur në javën e 26-të, kështu që ajo e kuptoi traumën e humbjes dhe mallin për një fëmijë.

Me marrëveshjen e familjes së saj, ajo kontaktoi një agjenci surrogate.

“Nuk ishte sepse kisha nevojë të paguaja faturat e mia – ne ishim në rregull financiarisht,” shpjegon Shanna. “Unë e shikoja këtë proces si një dhuratë që mund t’i bëja një gruaje tjetër.”

“Kisha shumë formularë për të plotësuar. Më duhej të bëja një vlerësim psikologjik. Më duhej të bëja një ekografi, analiza gjaku – kishte shumë”, kujton 46-vjeçarja.

Profili i saj më pas iu dorëzua prindërve të mundshëm.

“Çifti i parë ishte Jennifer dhe Mark. Kisha simpati të madhe për Jennifer-in, e cila ishte në fillim të të 30-ave dhe i kishte ngrirë vezët sepse kishte probleme mjekësore dhe nuk mund të mbante një fëmijë.

“Jennifer vinte nga një familje e njohur dhe e pasur, kështu që ne kishim jetë shumë të ndryshme, por unë pata një lidhje të menjëhershme me të”, thotë Shanna. “Ata të dy ishin të sjellshëm dhe mirënjohës dhe bënë përpjekje për të më njohur mua, burrin tim dhe fëmijët e mi”.

U deshën shtatë përpjekje që Shanna të mbetej shtatzënë.

“Klinika e fertilitetit tha se problemi ishte cilësia e vezëve të Jennifer-it, kështu që nuk flitej për ndryshim në një zëvendësues tjetër”, thotë Shanna.

“Kontrata ishte për katër tentativa, por unë e ri-nënshkrova kontratën për katër përpjekje të tjera, sepse u bë gati një mision për t’u dhënë një familje këtyre njerëzve. Unë u investova shumë emocionalisht në të.’

Gjatë tre viteve, Shanna mori një pagesë prej 50,000 dollarësh (40,000 £), e cila mbulonte humbjen e të ardhurave nga puna e saj, udhëtimin në klinikën IVF dhe shpenzime të tjera.

Kur Shanna lindi një djalë, çifti ishin në dhomën e lindjes. “Ishte një përvojë e lumtur për të gjithë ne”, komenton ajo. “Unë vazhdoj të mbaj kontakte me familjen”.

Muaj më vonë, Jennifer e kontaktoi atë për të thënë se njihte një grua tjetër që kishte nevojë për një zëvendësuese.

Gruaja e famshme, të cilën do ta quajmë Catherine, foli me Shanna-n në telefon.

“Më pëlqeu historia e saj. Ishte në fillim të të 40-ave dhe duke u përpjekur të lindte një fëmijë me vezët e saj dhe një dhurues sperme. Ajo kishte vite që përpiqej dhe kishte përdorur surrogate të tjera, por shtatzënitë kishin dështuar.

“Ajo do të bëhej një nënë beqare, por kjo nuk ndikoi aspak në vendimin tim – nuk e gjykova – dhe vendosa të vazhoj.

Në fund të bisedës, ajo vuri në dukje se unë i kisha kaluar tashmë të gjitha rishikimet psikologjike dhe testet mjekësore, kështu që nuk kishim nevojë ta kalonim atë përsëri. Gjithçka që më duhej ishte një firmë nga gjinekologu im”, kujton Shanna.

Duke ardhur nga një eksperiencë e bukur me nënën e parë, nuk e parashikova problem për këtë herë. Kishte shumë gjëra për të cilat unë dhe Katerina duhej të kishim folur fillimisht.”

Kontratat u nënshkruan – për tre përpjekje brenda 30 ditëve.

Hera e parë që Shanna takoi Katerinën ishte në transferimin e embrionit të parë në një klinikë të shtrenjtë IVF në Nju Jork, e cila ishte e mobiluar si një hotel me pesë yje.

“Me naivitet prisja që ne të kishim këtë lidhje të menjëhershme por jo. Ajo ishte e turbullt dhe e zhytur në vetvete – ne patëm një bisedë shumë sipërfaqësore.”

“Ajo kishte pasur një abort dhe mendova se ndoshta po përpiqej të mbrohej nga zhgënjimi i mëtejshëm”, shpjegon ajo.

Si ‘bartëse’, Shanna ishte e para që e kuptoi se transferimi fillestar kishte dështuar kur rezultatet e analizës së saj të gjakut dolën negative. Ajo priti derisa i kishin thënë Katerinës përpara se t’i dërgonte një mesazh ngushëllimi.

Ishte e vrazhdë.

“Ajo ishte e vrazhdë me mua, me stafin, zgjodhi ushqimin nga menuja që unë thashë se nuk e doja dhe tallej kur thashë se nuk dua verë. Madje ka flirtuar me burrin tim!”

Në provën e tretë shifrat ishin pozitive. “Kur telefonova për t’i thënë Katerinës lajmin e mirë, mendova se ajo do të ishte mbi re, por ajo nuk dukej veçanërisht e emocionuar,” kujton Shanna.

Disa ditë më vonë, ajo mori një telefonatë tronditëse nga Katerine. Me pak parathënie dhe pa kërkuar falje, Katerina i tha asaj se sapo kishte lindur një djalë, të lindur nga një zëvendësuese tjetër.

Shana pësoi abort spontan edhe këtë herë.

Muaj më vonë, Katerine ishte në televizion dhe bëri komente nënçmuese për surrogatet. “Unë shpërtheva në lot,” pranon Shanna.

Ajo thotë se ndjeu se Katerina e bënte të ndihej si punonjëse.

“Jam e shqetësuar se surrogacia po merret shumë lehtë – ju mund të porosisni rrobat dhe këpucët tuaja të stilit dhe foshnjën tuaj si tek një dizajner,” thotë Shanna.

Shanna gjithashtu beson se gratë që i kanë sjellë në jetë foshnjat e tyre me zëvendësim duhet të jenë të vërteta për këtë. “Unë mendoj se ato duhet të jenë më të hapura dhe të sinqerta për mënyrën se si lindi fëmija i tyre, në vend që thjesht të shpallin lajmin “Unë kam një fëmijë!”

“Ndihem e trishtuar për gratë që i rritin këto jetë të mrekullueshme për nëntë muaj, duke ia kaluar dikujt tjetër dhe që sprovat nëpër të cilat kaluan nuk pranohen.

Katër vjet pasi Shanna dhe Katerine shkëputën lidhjet Shanna mbajti binjakë për një çift jo të famshëm që takoi në një konferencë për fertilitetin. Lindja ishte e komplikuar dhe Shanna pati një goditje në tru dhe konvulsione dhe ishte në kujdes intensiv për shtatë ditë.

Çuditërisht, ajo nuk pendohet për surrogatën e saj të tretë, por përkundrazi thotë se, në pjesën më të madhe, “ishte një tjetër përvojë e bukur, e cila e bëri të kalonte eksperiencën e keqe me Katerine.

Gjëja më e rëndësishme që Shanna thotë se mësoi nga të qenit një zëvendësues është të mos nxitojë kurrë në marrëveshje.